ಒಡ್ಡಿದ ಮೋಡ ನೋಡ್ದಾಂಗೆನೇ ಹೆಣ್ಣ್ನ
ಮಕ್ಕಳ ಎಲ್ಲಾ ಸೇರ್ಸಿಕಂಡ್ ಅಡ್ಕೆ ಎಳ್ದ್ ರಾಸಿಮಾಡಿದ್,
ಟರ್ಪಾಲ್ ಹೊದ್ದುಸಿ ಮಲ್ಗಿದ
ಬೋಜಣ್ಣಂಗೆ ನಿದ್ದೆಲಿ ಗೋಚರನೇ
ಇತ್ಲೆ. ಬೆಳ್ಜಾರಾಕನ ಕಾಲೆಡೆಲಿ ಏನೋ ಹರ್ದಾಂಗಾಗಿ ಅಮಲ್ ಕಣ್ಣ್ನ
ಚಿರ್ರ್ಂಬಿಕಂಡ್ ಅರೆಬರೆ ಕಣ್ಣ್ಬುಟ್ಟರೆ ಬೊಳ್ಪೇ ಆತ್ಲೆ. ಇನ್ನೂ
ಕತ್ತಲೆನೇ ಉಟ್ಟೂಂತ ಜಾರ್ದ
ವೊಲ್ಲಿನ ಎಳ್ಕಂಡವೇ ಎಡ್ದ್ಗೆ ಹೊಣ್ಕಿದ್ ಒರ್ದ ಮಲ್ಕ್ಯಂಡೊ.
ಅಲ್ಲಿಂದ ಮುಂದೆ ಕೋಳಿ
ಕೂಂಗಿದೂ ಗೊತ್ತುಲೆ.. ಬೊಳ್ಪಾದೂ ಗೊತ್ತುಲೆ!! ಅಡ್ಗೆ
ಕೋಣೆಂದ ಸೋಂಟು ಎಂತದೋ
ಕಂಕ್ಣಿ ಬಿದ್ದ
ಸದ್ದ್ಗೆ ಎಚ್ಚರಾತ್.
ಹಂಗೇ ಎದ್ದ್ ಕುದ್ದ್ದ್ ಕೈ
ಉಜ್ಜಿಕಂಡ್ ಮೋರೆ ನೋಡ್ದವ್ಕೆ ‘ಎಡ್ದ ಕಾಲ್
ಏನೋ ಚಿನ್ನೆರ್ಪಿದಾಂಗೆ ಆಗ್ತಾ ಉಟ್ಟಲ್ಲಾ'ತ ಆತ್. ಪಕ್ಕನೆ ಹೊಳ್ತ್… ಎದ್ದದ್
ಎಡ್ದ ಪುಡೆಂದ!! ಅದ್ಕೆ
ಮುಟ್ಟಿ ಮಾಡಿಕೆ ಇನ್ನೂ
ಹನೀಸ್ ಮಲ್ಗಿದಾಂಗೆ ಮಾಡೊನತ
ಅಲ್ಲಿಗೇ ಕಬ್ಚಿ ಮಲ್ಗಿದವ್ ಮತ್ತೆ ಕಣ್ಣ್ ಬುಟ್ಟದ್
ಮಕ್ಕ ಸಾಲೆಗೆ ಹೊರ್ಡ್ಕಾಕನನೇ!! ಅಂತೂ
ಅಂಬೆರ್ಪುಲಿ ಎದ್ದ್ ನೀರಡಿಗೆ
ಓಡ್ದವ್ಕೆ ಒಂದು ತುಂಡ್
ಮೊಸಿನೂ ಎರ್ಡ್ ಕಲ್ಲ್
ಉಪ್ಪು ಹಿಡ್ಕಂಬಕೆ ಮರ್ತೋತ್ಲೆ.
ಹಲ್ಲುಜ್ಜಿದ್ ದೇವ್ರ್ಗೆ
ದೀಪ ಇಸಿಬಂದ್ ಚಾಯಕುಡ್ಯಕೆ ಕುದ್ದವ್ಕೆ ಅನ್ನುಸ್ತುಟ್ಟು ಕಾಲ್ ಚಿನ್ನೆರ್ಪುದು ಇನ್ನೂ ಕಮ್ಮಿಆತ್ಲೆಲ್ಲಾ??! ಸುಟ್ಟೇ
ಹೋಗಲಿ.. ನಡ್ಯಕಂತೂ ಆದೆಲ್ಲಾಂತ ನೆನ್ಸಿದವೇ ಹನೀಸ್
ಸೋಗೆನಾರ್ ಎಳ್ಯೊನೊತ ತೋಟಕೆತ್ತಿದೋ.
ಆದರೂ ಏನೋ.. ಸರ್ರಕ್ಕೆ ಯಾಗೋಳುನ ಆ
ಹುರ್ಪೇ ಇಲ್ಲೆ!! ಒಂತರಾ
ಜೆಡ… ಆದರೂ
ಮನ್ಸಿಲ್ಲಾದ ಮನ್ಸ್ಂದ ಹಿಡ್ದ
ಕೆಲ್ಸನ ಅರೆಬರೆ ಮಾಡಿದ್
ಉಂಬಹೊತ್ತುಗೆ ಮನೆಗೆತ್ತಿದೊ. ಉಂಡ್ದ್ ಹನೀಸ
ಅಂಗಾತಾದಷ್ಟೇ… ಜಾಲ್
ಕರೆ ಚಾಳೆಂದ ಬೆಂಡಗ
ಬೊಡ ಬೊಡತ ಬಿದ್ದ
ಸದ್ದ್ ಕೇಳ್ದೆ. ರಪಕ್ಕ
ಎದ್ದವ್ಕೆ ಸೊಂಟಲ್ಯೊಮ್ಮೆ ಚಳ್ಕತೇಳ್ದಾಂಗಾತ್.
ಕುರೆಬೆರ್ಸಿಕೆ ಹಂಗೇ ಎದ್ದ್
ಕುದ್ದ್ ಕೈ ಬೇರ್ದವ್ಕೆ ಓಡೊನೊತೇಂಳ್ರೆ ಎಡ್ದ ಕಾಲ್
ಎತ್ತಿ ಇಸಿಕೇ ಆಗ್ತಿಲ್ಲೆ.
ಅಂಡ್ನ ಅಡಿಂದ
ಎಡ್ದ ಕಾಲ್ ಮುಡು
- ಕೊಡಿಬೆರ್ಳ್ ಮುಟ್ಟ ಬೊಳ್ಳಿ
ಹಾಕಿ ಎಳ್ದಾಂಗೆ ಬೇನೆ
ಸುರಾತ್. ಮಲ್ಗಿದ
ಬೆಂಚಿನ ಆದರ್ಸಿಕಂಡ್ ಮೆಲ್ಲಾನೆ ಎದ್ದೊ… ‘ಇನ್ನ್
ಸಸಾರ ಮಾಡಿರೆ ಆಕಿಲೆ
ನಾಳೆ ಹೊರಕಾದು'ತ
ನೆನ್ಸಿಕಂಡವ್ಕೆ ನೆಂಪಾದೇ ಪೆರ್ಜದ
ಕಲ್ಲುಮುಟ್ಲ್ ಡಾಕ್ಟ್ರ್.
ಹೆಣ್ಣ್ ನೊಟ್ಟಿಗೆ ಪೆರ್ಜಕೆ ಹೋಗಿಬನ್ನೆತ ಹೇಳಿದ್ ಸಿಕ್ಕಿದ ತೋರ್ತುನ ಕೋಸಿಕಂಡ್ ಮೆಲ್ಲಾನೆ ಏಂಟಿಕಂಡೇ ಹೊರ್ಟೊ ಬೋಜಣ್ಣ. ಇಂವ್ ಏಂಟುದರ ನೋಡಿದ್ ಎಲ್ಯಾರ್ ಎಡ್ಗಿ ಬೀಳ್ದು ಬೇಡತ ಒಂದ್ ದೋಂಟಿನನೂ ಹುಡ್ಕಿ ಕೊಟ್ಟೋ ಹೆಣ್ಣ್ ಸೇಸಮ್ಮಕ್ಕ. ಉದ್ಗಿಲ್ ದಾಟಿದವ್ಕೆ ದೂರಲೇ ಯಾಪಾರೆ ವ್ಯಾನ್ ನ ಹಾರ್ನ್ ಕೇಳ್ದೆ.
ಎತ್ತಿಕೆ ಬೊತ್ತದ ಕಾಲ್ನ ಎಳ್ಕಂಡೇ ಬಂದೆತ್ತಿದೊ ಬಸ್ಟಾಂಡ್ಗೆ. ಬಸ್ಟಾಂಡ್ ಹೇಳ್ರೆ ಲಾಯ್ಕ್ ಗಟ್ಟಿಮುಟ್ಟುನ ಕಟ್ಟೋಣ ಏನಲ್ಲಾ..
ನಾಕ್ ಮೂಲೆ ಕಂಬ ನಿಲ್ಲ್ಸಿ ಅಡ್ದ
ಸಂಪಡ ಕಟ್ಟಿದ್ ಒರ್ಮಾಡ್ಲಿ ನಿಲ್ಲ್ಸಿದ ಒಂದ್
ಮರೆ ಅಷ್ಟೇ.
ಬೊಚ್ಚಿದವಂಗೆ ಕುಂಡೆ ಊರಿಕೆ ತಕ್ಕಾ ನಾಕ್ ಕೊಮ್ಮುನ ತಟ್ಟೆ,..
ಮಾಡ್ಗೆ ಹಂಞ ಸೋಗೆ
ಚುರ್ದದ್ ಬುಟ್ರೆ ಬೇರೆಂತದೂ ಇಲ್ಲೆ ಅಲ್ಲಿ.
ಆದರೂ ಅಲ್ಲಿ ಕುದ್ದವ್ಕೆ ಕಣ್ಣೆದ್ರ್ ಕಾಂಬೊದೇ ಪಾಲೆಗುಂಡಿ ಚಡವು…
ಮೂರ್ ದಾರಿ ಸೇರುವ ಜಾಗೆ!!
ಎದ್ರಕೆ ಕುತ್ತ ಹತ್ತಿರೆ ಕೋಡಿ ಕಡೆಗೆ … ಎಡ್ದ್ಗೆ ತಿರ್ಗಿರೆ ಪೆರ್ಜಕೆ…
ಬಲ್ದಕೆ ಇಳ್ದರೆ ತೊಡ್ಕ್ಯಾನಕೆ ಹೋವ ರಾಜದಾರಿ!!
ಅಲ್ಲಾ… ಇದೇ ದಾರಿಲಿ ಅಲ್ಲಾ ನಾ ಅಂದ್ ಅಚಾರಿ ಕೊಟ್ಯ ಮುಟ್ಟ ಪಂತ ಕಟ್ಟಿ ಓಡ್ದ್..
ಈಗ ಕಾಲೆಳ್ಯಕೇ ಆದ್ಲೆಲ್ಲಾತ ನೆನ್ಸಿಕಂಡಿರ್ಕಾಕನನೇ ಯಾಪಾರೆ ವ್ಯಾನ್ ಬಂದೆತ್ತಿತ್.
ಹತ್ತಿದ ವ್ಯಾನ್ಲಿ ನೋಡ್ರೆ ಅಡ್ಕದ ಚಿನ್ನಣ್ಣ ಇವರ ಕಂಡವೇ ‘ಓಯ್ ಬಾವಾ…
ಬನ್ನಿಯಾ'ತ ಕರ್ದ್ ಕರೆಲೇ ಕುದ್ರುಸಿಕಂಡೊ.
ಬೋಜಣ್ಣ ಮೆಲ್ಲಾನೆ ಸೀಟ್ ಹಿಡ್ದ್ ಕುದ್ದದರ ಕಂಡ್ದ್ ಚಿನ್ನಣ್ಣ “ಅಲ್ಲಯಾ ಬಾವ…
ಬಾರೀ ಬಂಗಲಿ ಕುದ್ದರೆ.
ಅಕ್ಕ ಏನಾರ್ ಅಡ್ದ ಹಾಕಿ ಬೊಡ್ದೊನೋ ಹೆಂಗೆ?”ತ ಕೇಳ್ದಕ್ಕೆ “ಎಂತರತ ಹೇಳ್ದು ಬಾವ..
ಕತ್ತಲೆ ಮುಟ್ಟ ಸರೀ ಇದ್ದೆ.
ಇರ್ಲ್ ಕಳ್ದ್ ನೋಡ್ರೆ ಎಡ್ದ ಕಾಲ್ ಊರಿಕೇ ಆದುಲೆ.
ಸೊಂಟದ ಹಿಂದೆದ ಕಾಲ್ ಕೊಡೀ ಮುಟ್ಟ ಬೇನೆನೇ ಬೇನೆ.ಅದ್ಕೆ ನಮ್ಮ ಕಲ್ಲ್ಮುಟ್ಲ್ ಡಾಕ್ಟ್ರಕ್ಕಲೆ ಪೋಯಿತ ಹೊರ್ಟದ್!!”
ತ ಹೇಳ್ದೊ ಬೋಜಣ್ಣ.
ವ್ಯಾನ್ ಗಡಿಗುಡ್ಡೆಗೆತ್ತ್ಕಾಕನ ಹಿಂದೆ
ಸೀಟ್ಲಿ ಇವರ
ಮಾತ್ಗೇ ಕೆಬಿಕೊಡ್ತಿದ್ದ ಲಲ್ತಕ್ಕನೂ ಸೇರಿಕಂಡ್ “ಹೌದು ಬಾವಾ…
ಈ ಸೊಂಟಬೇನೆ ಸೀಕ್
ಊರಿಡೀ ಸುರಾಗುಟು. ಕೋಡಿ
ಜನ್ನಣ್ಣನ ಹೆಣ್ಣ್ಗೆ,
ಪೆರ್ಂಗಜೆ ಅಕ್ಕಮ್ಮಕ್ಕಂಗೆ, ಕುಂಬುಳ್ಚೂರು ಮಾದಣ್ಣನ ತಮ್ಮಂಗೆ….” ಅವ್ಕೆ
ಇವ್ಕೆತ ಪಟ್ಟಿ ಮಾಡಿಕಂಡ್ ಕುದ್ದೊ. ಕಡೆಗೆ
ಚಿನ್ನಣ್ಣನೇ “ಪೆರ್ಜ ಬಾತಕ್ಕ.. ನಾವು
ಇಳ್ಯೊನೊ”ತ ಹೇಳದಿದ್ದರೆ ಇಡೀ ಪೆರ್ಜ ಗ್ರಾಮನೇ
ಸೊಂಟಬೇನೆ “ಬಾಧಿತ ಪ್ರದೇಶ” ಆಗ್ತಿತ್ತೇನೋ!!
ಪೆರ್ಜಲಿ ವ್ಯಾನ್ ಇಳ್ದ ಬೋಜಣ್ಣ ಮೆಲ್ಲಾನೆ ಚೊಟ್ಟೆಹಾಕಂಡ್ ಬಂಗಲಿತೇಳ್ವಾಂಗೆ ಡಾಕ್ಟ್ರ ಕ್ಲಿನಿಕ್ಗೇನೋ ಎತ್ತಿದೊ.. ನೋಡ್ರೆ ಡಾಕ್ಟ್ರ್ ಇನ್ನೂ ಎತ್ತಿತ್ಲೆ.. ಸಾಲ್ ಮಾತ್ರ ಸುಮಾರ್ ಉದ್ದ ಉಟ್ಟು!! ಆದರೂ ಒಂದ್ ಟೋಕನ್ ತಕಂಡ್ ಹೊರಗಿದ್ದ ಬೆಂಚಿ ಕರೇಗೆ ಅರ್ದ ಕುಂಡೆ ಊರಿ ಒರ್ದ ಕುದ್ದೊ. ಅಂತೂ ಡಾಕ್ಟ್ರ್ ಬಂದ್ದ್ ಮೊದ್ದ್, ಮಾತ್ರೆ, ಪತ್ಯತ ಎಲ್ಲಾ ತಿಳ್ಕಂಡ್ ಹೊರ್ಡ್ ಕಾಕಕ ಬಾನಲಿ ಸೂರ್ಯ ಕಂತಿಟು. ಮಯ ಮಯ ಕತ್ತಲೆನೂ ಆಗುಟು. ಯಾಗ ನೋಡ್ರೂ ಸಾಲ್ಗಟ್ಟಿಕಂಡಿರ್ವ ರಿಕ್ಷಗ ಇಂದ್ ಒಂದೂ ಇಲ್ಲೆ… ಹಂಗೇ ಚೊಟ್ಟೇ ಕಾಲ್ಲಿ ನಿತ್ತ್ಕಂಡಿದ್ದವರಕ್ಕಲೆ ಒಂದ್ ಬೈಕ್ ಬಂದ್ ನಿತ್ತತ್.. “ಮಾವ ಮನೆಗೊರ್ಟದಾ..ಬನ್ನಿ ಪೋಯಿ… ಬುಟ್ನೆ..” ಈ ಹೆಲ್ಮೆಟ್ ಒಳಗೆ ಅಣ್ಂಗಿದ ಸುರ್ಪದ ಗುರ್ತನೂ ಸಿಕ್ಕಿತ್ಕೆ..ಕೇಳಿಕೆ ಯಾಕೋ ಸರಿ ಆತ್ಲೆ..ಆದರೂ ನಮ್ಮವನೇತ ಬೈಕ್ ಹತ್ತಿದ್ ಹೊರ್ಟೋ… ನಡೂಲಿ ನೀ ಯಾರಣ್ಣತ ಕೇಳೊನೊತ ನೋಡ್ರೆ ಹೆಲ್ಮೆಟ್ ಸೆರೆಲಿ ಇವು ಕೇಳ್ದು ಅವಂಗೆ ಕೇಳಿಕಿಲೆ…ಅಂವ ಹೇಳ್ರೂ ಇವ್ಕೆ ಕೇಳಿಕಿಲೆ!! ನೋಡ ಇಳ್ದ ಮೇಲೆ ಕೇಳೊನೊತ ಸುಮ್ಮನಾಕಂಡೊ. ಅಂತೂ ಪಾಲೆಗುಂಡಿ ಎತ್ತಿದಾಂಗೆ ಹೈದ ಬೈಕ್ ನಿಲ್ಸಿತ್ ‘ನೀ ಯಾರ್ ಅಣ್ಣಾ’ತ ಕೇಳಿಕೆ ಮೊದ್ಲೇ “ಮಾವ..ಬನ್ನೇ “ ತ ಹೇಳಿದ್ ಅಂವ ತೊಡ್ಕ್ಯಾನ ಕಡೆಗೆ ಇಳ್ದ್ ಹೊಗ್ಯೂ ಆತ್!! ‘ಓ ಇಂದ್ ನ ಮಕ್ಕಳೇ…'ತ ನೆನ್ಸಿಕಂಡ್ ಬೊತ್ತಾದ ಬಂಗಲಿ ಮೆಲಾನೆ ಪಾಲೆಗುಂಡಿ ಚಡವುನ ಹತ್ತಿಕೆ ಸುರುಮಾಡ್ದೋ… ಕೈಲ್ಯೊಂದ್ ಮಿಣಿಮಿಣಿ ಟಾರ್ಚ್ ಇತ್ತಷ್ಟೆ. ಒಂದ್ ಹತ್ತ್ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕಿರುವೋ ಏನೋ… ಹನೀಸ್ ದೂರ ಆಚೆಕರೆ ಗುಡ್ಡೆ ಕಡೆಂದ ಏನೋ ಶಬ್ದ “ಟಕ ಟಕ ಟಕ….ಟಕ ಟಕ ಟಕ”ತ ಕೇಳ್ದೆ. ಒಮ್ಮೆಗೆ ಮನ್ಸ್ಲಿ ಚುಳ್ಳಂಗಾತ್…ಪುತ್ಯದ ಕಡೆಂದ ಕೂಜಿಗ ಎಲ್ಯಾರ್ ದಾರಿತೊಪ್ಪಿದ್ ಈಚೆ ಚೋಡಿಲಿ ಸವಾರಿ ಹೊರ್ಟೊನೋ ಹೆಂಗೆತ!! ಲಾಯ್ಕಲಿ ಕಣ್ಣರ್ಳ್ಸಿ ನೋಡ್ರೆ ಮಂದಲಿ ಬೊಳ್ಪುನೂ ಕಂಡದೆ. ಅಲ್ಲದೆ ಆ ಶಬ್ದ ಒಮ್ಮೆ ಆಚೆ ಕಡೆ ಹೋದಾಂಗಾದರೆ ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ ಈಚೆ ಕಡೆಹೋದಾಂಗದೆ!! ಕತ್ತಲಾದ ಮೇಲೆ ಕೂಕುಳು ಹಾಕುವಾಂಗೂ ಇಲ್ಲೆಲ್ಲಾ… ಎಲ್ಯಾರ್ ಕೂಜಿಗ ಆದರೆತ ಹೆದ್ರಿಕೆ ಬೇರೆ!!! ಇಲ್ಲಾದ ದೆವ್ವ ದೇವ್ರುಗ ಎಲ್ಲಾ ಕಣ್ಣ್ ಮುಂದೆ ಬಂದ್ ನಿತ್ತಾಂಗಾತ್ ಬೋಜಣ್ಣಂಗೆ. ಆದರೂ ದೈರ್ಯ ತಕಂಡ್ ಹನೀಸ್ ಹೊತ್ತ್ ನಿತ್ತೊ..ನೋಡ್ರೆ ಆ ಬೊಳ್ಪು ಇವರತ್ತನೇ ಬರ್ತುಟ್ಟು. ಬಂದ್ ಬಂದ್ ಹಕ್ಕಲೆನೇ ಬಾತ್… ಇನ್ನೇನ್ ಒಂದ್ ಅರೆಬಾಯಿ ಇಸೊಕು…. ಅಷ್ಟೊತ್ತಿಗೆ “ಓ ಸಣಪಾ…ನೀವೇನ್ ಇಷ್ಟೊತ್ತಿಗೆತ” ಬಂದ ಸೊರಕೆ ಹಾರ್ದ ಜೀವ ಬಂದ್ ಕೂಡಿಕಂಡಾಂಗಾತ್. ನೋಡ್ರೆ ನಾಣು ಹೈದ!! ಬೋಜಣ್ಣ “ಅಲ್ಲನೇ ನಾಣು… ಅದೆಂತ ಪೀಡೆಗಯ” ತ ಕಂಡ ವಿಸಯನ ಹೇಳ್ರೆ ಅಂವ ಅಡ್ದಡ್ಡಾ ಬಿದ್ದ್ ನೆಗಾಡ್ತುಟ್ಟು. “ಅಲ್ಲಾ ಸಣಪಾ… ಅದ್ ಟಕಟಕ ಸದ್ದ್ ಕೇಳ್ದ್ ರಬ್ಬರ್ ಚಿಪ್ಪಿಂದ ಹಾಲ್ ಕಾಲಿ ಮಾಡ್ದ್ ಬಕೆಟ್ಗೆ. ಈಗೀಗ ನಾವು ಲೈಟ್ ಕಟ್ಟಿ ಕತ್ತಲೆಗೇ ಟ್ಯಾಪಿಂಗ್ ಮಾಡ್ದು… ಬೊಳ್ಪುಗೆ ಪುರ್ಸೊತ್ತಾದುಲೆತಾ!!”. ಕೇಳ್ದ ಬೋಜಣ್ಣ “ ಹೋ ನಿಮ್ಮಾ ಪಡೆಮುತ್ತಿಕೆ... ಇದಾ ನಿಮ್ಮ ಕೆಲ್ಸ..ಅದೂ ಈ ಇರ್ಲಾಕನ!! ಅಷ್ಟಲ್ಲದೆ ನಮ್ಮ ಯಸು ಹೈದ ಸುಮ್ಮನೇ ಹೇಳ್ದಾ… ಸರ್ವ ಜನಾಂಗದ ಶಾಂತಿಯ ತೋಟ.. ಅದರೊಳಗೆ ಟ್ಯಾಪಿಂಗ್ನವ ಆಡ್ದೇ ಆಟ!!!” ತೇಳಿಕಂಡ್ ಮನೆ ಕಡೆಗೆ ಚೊಟ್ಟೆಹಾಕ್ಯಂಡೇ ಹೊರ್ಟೊ.